⁦⁦فرق مقدر و‌منوی:

مقدر خاص است،نقطه مقابلِ مذکور؛
یک مثال(برای مقدر و مذکور)
کیف زیدٌ؟
حال، شما در پاسخ به این سوال اگر بگویید:
زیدٌ مریضٌ
شما علیرغم وضوح زیدٌ مجددا آن را در پاسخ ذکر کردید،که به این زیدٌ می گویند:
"مذکور"
اما اگر با اتکا به سؤال،در مقام جواب به سوال مزبور، زیدٌ را نیاوردید و گفتید:
مریضٌ(زید مریض است)
به این زیدٌ که در جواب نیامده است، مقدر گویند نقطه مقابلِ مذکور.
ولی منوی عام است و با مقدر و مذکور می سازد و جمع می شود،بنابراین چند مثال نیاز داریم بنگرید:
یکم. منوی با لفظِ مذکور:
"اُکْتُبْ"
در این فعل امر مذکور،ضمیر اَنتَ منوی است و مستتر.
دوم. منوی با لفظِ مقدر:
سوال:"مَنْ اَکْرَمَ محمداً؟
جواب:" علیٌّ"(=علیٌّ اکرمَ محمداً )
که در این جوابِ شما اولا، فعل ماضی اَکرمَ با اتکا به سوال مزبور، مقدر است
ثانيا،ضمیر هو در اکرمَ نیز منوی و مستتر است(= منوی با لفظِ مقدر)
پس،منوی اعم است از مذکور و مقدر
یعنی در واقع،مقدر _که اخص است و نقطه مقابلِ مذکور است_زیر مجموعه ی منوی قرار دارد.